Eerste 11 dagen op Bali

Donderdag 14 augustus begon de reis. Om 10 uur moest ik op schiphol zijn, en 's morgens rond 7 uur waren een heel aantal vrienden gekomen om me uit te zwaaien, wat echt top was! Tijdens de anderhalf uur durende reis mocht ik gezellig tussen mijn moeder en tante in zitten, waardoor ik toch wel blij was dat we er een beetje snel waren. Na het inchecken was het tijd om gedag te zeggen, en in no-time zat ik in het vliegtuig. Klaar voor de derde vlucht in mijn leven! Helaas begon het niet al te goed: het vliegtuig was te zwaar beladen, en daarom moesten we een half uurtje wachten om een langere landingsbaan te gebruiken.

De vlucht duurde zo'n 12 uur en mijn bedoeling was om te gaan slapen, wat helaas niet lukte. Hierdoor duurde de vlucht wel erg lang. Door de vertraging kwamen we 3 kwartier later aan op Malasia Airport in Kuala Lumpur. Het was inmiddels 06.45 lokale tijd, en dus 00.45 uur in Nederland. Na een half uurtje bijkomen op een bankje gingen we naar de Burgerking om wat te eten. Ik had behoorlijk last van mijn oren en was dus nog half doof, en terwijl ik mijn menu op at, begon de verwarring te komen. Het was immers kwart voor 7, maar voor mij eigenlijk kwart voor 1, heel raar. Na het eten heb ik een tijd gezeten en gingen we een bak koffie drinken bij de starbucks op het vliegveld.

Om kwart over 11 konden we weer bij de juiste gate gaan zitten en kregen we een boekje voor het aanvragen van een visum. Ik zat bij de tweede vlucht niet naast Suriya, maar toevallig wel naast een Nederlands gezin die in Dubai wonen en naar Bali gingen voor vakantie. Om kwart over 12 stegen we op en om 15.05 uur gingen we landen. Het vliegveld van Bali ligt vlak aan het water, waardoor je eerst het gevoel krijgt dat je in het water gaat landen. We moesten na tijd met een bus vervoerd worden naar een andere plek op het vliegveld en terwijl ik op de bus stond te wachten, dacht ik MC Villain te zien. Na wat twijfel ben ik er toch op afgestapt en heb ik een handtekening gekregen, heuj!

Na de bus kwamen we in een hal te staan met een enorm lange rij. Natuurlijk stonden we achteraan en moesten we anderhalf uur(!) wachten voordat we aan het loket kwamen te staan. 10 minuten later troffen we Jasper, van YPI, en Willy, de local. We werden langs een drietal appartementen gebracht en konden kiezen welk appartement we het beste vonden. Suriya en ik hebben gekozen voor een tweekamerappartement, vlak bij Willy' s huis en dichtbij een complex waar andere studenten komen te zitten, zodat we er niet helemaal alleen voor staan.

De eerste paar dagen hebben we vooral veel aan het strand gelegen. Het eten is erg wennen en ik ben intussen al een aantal keer niet lekker geworden door het eten. Het smaakt echt heel erg goed, alleen de hygiëne laat wensen over. Om het kort te houden, zal ik een paar opmerkelijke verhalen plaatsen, want ik heb behoorlijk veel meegemaakt:

Op de tweede dag waren we vroeg wakker en zijn we met de taxi naar de Carrefour geweest. De heenreis koste ons 20.000Rp (zo’n €1,33) en we hebben hier boodschappen gedaan voor 2.000.000Rp!!! Zo extreem goedkoop is het hier dus niet. Daarnaast werken de mensen enorm inefficiënt: bij de kassa staan twee mensen, eentje scant, de ander pakt het in in kleine plastic tasjes, Wij hadden zo'n 12 tasjes in onze kar staan na tijd. De taxichaffeur die ons terugbracht was een slimme, op de meter stond 17.000 Rp, we betaalden met 50.000 (een na grootste biljet) maar hij had geen wisselgeld, zei hij… Gelukkig konden we vanaf zondag zelf met de scooter touren!

Op dag acht ging ik samen met Matthijs, een andere student, naar Nusa Dua: een toeristisch paradijs in het zuid-oosten van Bali. Na een minuut of 20-25 rijden, troffen we een security-post. Met weinig vertrouwen stopten we bij een agent, die ons vroeg wat we kwamen doen. Toen we zeiden: ‘to the beach’, was meneer heel vrolijk en wees ons de weg. De security-post staat er, omdat er alleen hotelgasten mogen komen. Hadden wij even geluk dat we blank waren… Achter de poort was een enorm mooie tuin met allerlei kleuren bloemen, groot en klein. We stopten even om een foto te maken en alweer kwam er een agent naar ons toe met de vraag wat we kwamen doen. Ook deze meneer verwees ons netjes naar het strand. Aangekomen bij het strand, was ik behoorlijk verbaasd: het was ongelooflijk mooi en rustig! Nusa Dua betekent ‘twee eilanden’. We gingen het eerste eilandje even bekijken en na tijd een drankje doen op een terras. Blijkbaar behoorde het terras bij een hotel, want de man achter de bar vroeg ons kamernummer, zodat we de smoothies achteraf zouden betalen. Gelukkig bestond de mogelijkheid om het direct te betalen ook, zodat ze niets door hadden. Ik begreep dat de mensen dachten dat wij gasten van het hotel waren, en besloot daarom om te proberen in het mooie zwembad van het hotel te gaan zwemmen. Chloorwater is wel een keer fijn. Echter, toen we in het water lagen kwamen we er achter dat alle gasten dezelfde soort handdoek hadden en we dus beter weg konden gaan. Op naar het tweede eilandje en daarna de echte witte stranden is even te bekijken: super gaaf!

‘s avonds gingen we maar even een massage halen bij de plaatselijke salon. Na tijd gingen we ons klaar maken voor een avondje stappen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt! Ik denk dat het wel te vergelijken is met Chersonissos oid, want waar de europeanen naar Cherso gaan, gaan hier de Aussi’s naar Bali.

Verder valt het me op dat heel veel mensen naar mij opkijken, omdat ik blank ben. Kinderen willen high-five, vrouwen vinden me 'handsome' en de taxichauffeur durft geen stap hier in huis te zetten. Ook had ik verwacht dat er veel van de Nederlandse cultuur terug te vinden was, dit blijkt niet zo te zijn, in tegenstelling tot Amerika: overal zien we de Starbucks, BurgerKing, McDonald's, KFC en Domino's.
Ik heb ook al een abbo genomen bij de gym: Hammerhead. Dat is wel echt dik voor elkaar. Er lopen een aantal grote bodybuilders rond, goed voor de motivatie! Want ik lijk echt een mier vergeleken met die gasten.

Ik heb dit verslag vandaag geschreven omdat ik een middag thuis ben gebleven: de nieuwe omgeving en manier van leven kost wel veel energie, en de warmte sloopt je ook behoorlijk. De temperatuur ligt hier gemiddeld rond de 28 graden om 12 uur 's middags, en 's nachts is het zo'n 24 graden. Afgelopen week heb ik al last gehad van warmtebultjes, die nu gelukkig weer wegtrekken. Ondanks deze nadelen vermaak ik mij prima en ben ik nu al blij dat ik deze keuze gemaakt heb!

Komende maandag, 1 september, begint mijn stage. Ik zal over ongeveer een maand een nieuwe blog schrijven.

Groeten!